Een aantal Jaren geleden kwam NLP op mijn pad. Het bracht me naast de vele inzichten ook veel confrontatie. Dat was best lastig en tegelijkertijd ook zo fijn. Ik wilde meer en besloot de coachopleiding te volgen. Ik genoot van alles wat ik leerde. De technieken waren mooi, de inzichten erg bijzonder en het veranderwerk bij mensen was magnifiek. Wat een energie kreeg ik daarvan.
Toen ik examen mocht doen was ik goed voorbereid. Veel mensen had ik al gecoacht en met prachtige resultaten. Wat kon er nog misgaan…
Ria stapt binnen. De connectie is gelijk aanwezig en wat hebben we een prachtig gesprek. Ik herken me volledig in haar, alsof ik tegenover mezelf zit. Ze werkt in het onderwijs, heeft een burn-out, vertelt over allerlei facetten in het onderwijs waar ze tegenaan loopt. Het is voor mij een oase van herkenning. Eigenlijk wil ze graag iets anders, want de werkdruk is enorm en de voldoening steeds minder. Datgene wat een leerkracht zo fijn vindt om te doen lijkt steeds meer bijzaak te worden in het huidige onderwijssysteem.
Ons gesprek is fijn en ik besluit een oefening met haar te doen. Op een gegeven moment begint ze over haar levensgeluk en we kijken even een stukje de toekomst in. Wat zou jij willen? Heb je daar een beeld van? Ik vraag door, wie ze dan is en ze vertelt over haar gezin. Het raakt me intens en de emotie is voor mij niet meer tegen te houden.
“Sorry voor mijn emotie Ria, maar wat een prachtig beeld. Het raakt me.” “Geeft niks”, zei ze, “je bent ook een mens.” Dat is natuurlijk waar maar niet zo handig, nu juist op het moment dat ik mijn examen doe. Ik maak de oefening af en weet al dat ik zelf nog iets te doen heb met deze diepgewortelde emotie.
Mijn beide trainers gaan na afloop met me in gesprek. Het enige wat ik moet doen is kijken én voelen. De tranen blijven stromen en ik begrijp niet waarom het af en toe stopt en dan ineens weer opkomt. Ik mag gaan en krijg een opdracht mee om te leren tot de helft te kijken. Jeetje, wat een enorme opgave. Hoe moet ik dit leren en wat is dat precies? Hoe moet ik het doen en bij wie kan ik dit leren? Het antwoord komt uiteindelijk en is naast vele inzichten ook nog eens prachtig geschenk.
Een jaar later doe ik opnieuw examen. Wat een kracht heb ik ervaren en wat fijn om deze vaardigheid te hebben, om tot de helft te kunnen kijken.
-Ben je nieuwsgierig?
-Wil je dit ook leren?
-Wil jij graag dat inzicht?
-Wil je af van die innerlijke stem die je zo verdrietig maakt?
-Heb jij ook vraagstukken die je bezig houden en je uit je kracht halen?
-Weet jij soms ook niet hoe je emoties kunt stoppen?
-Wil je weer energie, balans, evenwicht en voluit kunnen gaan?
Maak gerust vrijblijvend een afspraak. Ik wil je helpen.
Liefs, Agnes